Bir kurulumda uygulamayı kullanıcı ihtiyaçlarına göre yüklemek , deneme sürümü olarak kullanıcıların kullanabilmesini sağlamak günümüzde oldukça önemli bir yere sahiptir. Kurulumun kolay,hızlı ve ihtiyaca uygun olması gerekir.
Hard-coding yapmayı engellemek için run-time da değişebileceğini tahmin ettiğimiz değerleri konfigurasyon dosyasının bir parçası olan application settings dosyasına yapmalıyız.
System.Configuration namespace’i konfigürasyonu yönetmemiz için geliştirilmiş bir kütüphanedir.
//Mevcut exenin config dosyasını açmak
Configuration cs1 = ConfigurationManager.OpenExeConfiguration(ConfigurationUserLevel.None);
//Bilgisayarın machine.config dosyasını açmak
Configuration cs2 = ConfigurationManager.OpenMachineConfiguration();
//Belli bir path deki config dosyasını açmak
ExeConfigurationFileMap myMap = new ExeConfigurationFileMap();
myMap.ExeConfigFilename = @"ileriWindowsForms.exe.config";
Configuration cs3 = ConfigurationManager.OpenMappedExeConfiguration(myMap, ConfigurationUserLevel.None);
//Bütün cs ler mantık olarak aynı şeyi yapar. Konfigurasyon dosyasının değerlerini nesneye dönüştürür.
Uygulamanın genel ayarları bu config dosyasında tutulabilir.Configuration tagı altında bu ayarlar yapılabilir.Örneğin uygulamanın kullandığı .NET Framework versiyonu bu dosyada belirlenebilir. Uygulamanın .NET 1.1 ile çalışmasını garanti etmek için aşağıdaki gibi bir yapılandırma ayarı yapmamız gerekir.Eğer bunu yapmazsak default olarak sistemde yüklü olan en son versiyon ile çalışır.
<startup>
<supportedRuntime version="v1.1.4322"/>
</startup>
Diğer genel bir konfigurasyon ayarı ise bir shared assembly kullanımı ve assembly’i GAC a yüklemektir. Bunu da developmentMode tagı ile yapıyoruz.
<runtime>
<developmentMode developerInstallation="true"/>
</runtime>
Bir dll’in bir versiyonunu runtime’da yüklemek için aşağaki tagları kullanabiliriz.
<runtime>
<assemblyBinding xmlns="schemaname">
<dependentAssembly>
<assemblyIdendity name="myprogram" publicKeyToken="xxxxxxxxx" culture="en-us"/>
<codeBase version="x.0.0.0" href="http://koraykirdinli.blogcu.com/aa.dll"/>
</dependentAssembly>
</assemblyBinding>
</runtime>
AppSettings tagları arasına uygulama ile ilgili spesifik ayarlar , ConnectionStrings taglarının arasına ise veritabanı bağlantı stringleri eklenir. AppSettings bir NameValue collection’dır fakat ConnectionStrings ConnectionStringSettingsCollection’dır.
//Tum AppSettings i okumak
NameValueCollection AllAppSettings = ConfigurationManager.AppSettings;
Int32 Counter = 0;
IEnumerator SettingsEnumerator = AllAppSettings.Keys.GetEnumerator();
while (SettingsEnumerator.MoveNext())
{
Console.WriteLine("Item {0}Value {1}",AllAppSettings.Keys[Counter],AllAppSettings[Counter]);
}
Application setting lerde bir web servisin URL bilgisi, remooting ayarları, vs gibi bilgiler tutulabilir.Bunları elle yazabileceğimiz gibi projeye bir settings dosyası ekleyip bu değişkenleri buradan ekleyebiliriz. Daha sonra proje build olduğunda bu değişkenler için bir sınıfı .NET bizim adımıza eklemiş olur.
[global::System.Configuration.UserScopedSettingAttribute()]
[global::System.Diagnostics.DebuggerNonUserCodeAttribute()]
[global::System.Configuration.DefaultSettingValueAttribute("http://koray.com")]
public string WebServiceURL {
get {
return ((string)(this["WebServiceURL"]));
}
set {
this["WebServiceURL"] = value;
}
}
//Aşağıdaki şekilde setting lere erişlebilir.
Settings1 s = new Settings1();
s.WebServiceURL;
Özellikler remooting yaparken dll leri client makinada değil daha güçlü server makinada çalıştırarak performans kazanabiliriz. Aşağıdaki konfigurasyon ayarı servera componenti register eder.
<system.runtime.remoting>
<service>
<wellknown type="FullyQualifiedName,AssemblyName" mode="Singleton" objectUri="MyClass.rem"/>
</service>
</system.runtime.remoting>
.NET Framework Configuration Tool :
Bu araç ile GAC,assembly’leri ve kod erişim yetkilerini yönetebiliriz. Ayrıca remoote servisleri ayarlayıp uygulamaları yönetebiliriz.