Belli bir amaç için yazılmış ve doğruluğu kanıtlanmış olan sınıfları, yeni uygulamaların içerisinde kullanmak hem iş süresini kısaltacaktır hem de yeni yazılan uygulamalarda hata çıkma riskini en aza indirgeyecektir. Uygulamalarımızda daha önceden yazılmış ve doğruluğu kanıtlanmış olan sınıfları tekrardan kullanmanın iki yöntemi bulunur.
Birinci yöntem komposizyon ’dur. Bu yöntem sayesinde daha önceden yazılmış ve doğruluğu kanıtlanmış olan sınıf/sınıfları, yeni yazılan sınıfın içerisinde doğrudan kullanabilme şansına sahip oluruz.
İkinci yöntem ise kalıtımdır (inheritance). Bu yöntemde yeni oluşturacağımız sınıfı, daha önceden yazılmış ve doğruluğu kanıtlanmış olan sınıftan türetilir; böylece yeni oluşan sınıf, türetildiği sınıfın özelliklerine sahip olur; Ayrıca oluşan bu yeni sınıfın kendisine ait yeni özellikleri de olabilir.
Kompozisyon
Şimdi bu yöntemin detaylarını hep beraber inceleyelim.
class elma {
private Meyva m = new Meyva();
//...
} |
Elma sınıfı, Meyva sınıfını doğrudan kendi içerisinde tanımlayarak, Meyva sınıfının içerisindeki erişilebilir olan özellikleri kullanabilir. Buradaki yapılan iş Elma sınıfını Meyva sınıfına bağlamaktır. Sınıfların arasındaki ilişki UML diyagramında gösterilirse;
Kompozisyon - I
Başka bir örnek verilirse,
public class Motor {
private static int motor_gucu = 3600;
public void calis() {
System.out.println("Motor Calisiyor") ;
}
public void dur() {
System.out.println("Motor Durdu") ;
}
} |
Şimdi bu Motor sınıfını, arabamızın içerisine yerleştirelim;
public class AileArabasi {
private Motor m = new Motor();
public void hareketEt() {
m.calis();
System.out.println("Aile Arabasi Calisti");
}
public void dur() {
m.dur();
System.out.println("Aile Arabasi Durdu");
}
public static void main(String args[]) {
AileArabasi aa = new AileArabasi() ;
Aa.hareketEt();
Aa.dur();
}
} |
AileArabası sınıfının içerisine, Motor tipinde global bir alan yerleştirilerek, bu iki sınıf birbirine bağlanmış oldu. AileArabsı sınıfının hereketEt() ve dur() metotlarında, önce Motor sınıfına ait yordamlar (methods) direk olarak çağrıldı. Bu ilişki UML diyagramında incelenirse:
Kompozisyon - II
Motor sınıfının private erişim belirleyicisine sahip olan motor_gucu alanına, AileArabasi sınıfının içerisinde ulaşamayız. AileArabasi sınıfı Motor sınıfının sadece iki adet public yordamına (method) erişebilir: calis() ve dur(). Olaylara kuş bakışı bakarsak, karşımızdaki manzara aşağıdaki gibidir.
Kuş bakışı görünüm
AileArabasi sınıfı çalıştırılırsa, ekrana görülen sonucun aşağıdaki gibi olması gerekir:
Motor Calisiyor
Aile Arabasi Calisti
Motor Durdu
Aile Arabasi Durdu
Komposizyon yöntemine en iyi örnek bir zamanların ünlü çizgi filmi Voltran’dır. Bu çizgi filmi hatırlayanlar bileceklerdir ki, büyük ve yenilmez olan robotu (Voltran) oluşturmak için değişik ufak robotlar bir araya gelmekteydi. Kollar, bacaklar, gövde ve kafa bölümü... Bizde kendi Voltran robotumuzu oluşturmak istersek,
Voltran.java
class Govde {
void benzinTankKontrolEt() {}
}
class SolBacak {
void maviLazerSilahiAtesle() {}
}
class SagBacak {
void kirmiziLazerSilahiAtesle() {}
}
class SagKol {
void hedeHodoKalkaniCalistir() {}
}
class SolKol {
void gucKaynagiKontrolEt() {}
}
class Kafa {
void tumBirimlereUyariGonder() {}
void dusmanTanimlamaSistemiDevreyeSok() {}
}
public class Voltran {
Govde gv = new Govde();
SolBacak slb = new SolBacak();
SagBacak sgb = new SagBacak();
SagKol sgk = new SagKol() ;
SolKol slk = new SolKol() ;
Kafa kf = new Kafa() ;
public static void main(String args[]) {
Voltran vr = new Voltran() ;
vr.kf.dusmanTanimlamaSistemiDevreyeSok();
vr.kf.tumBirimlereUyariGonder();
vr.sgb.kirmiziLazerSilahiAtesle();
}
} |
Voltran sınıfı 6 değişik sınıf tarafından oluşturulmaktadır; bu sınıflara ait özellikler daha sonradan Voltran sınıfının içerisinde ihtiyaçlara göre kullanılıyor. Oluşan olaylar UML diyagramında tanımlanırsa:
Kompozisyon - III
Kalıtım
Kalıtım konusu nesneye yönelik programlamanın (object oriented programming) en önemli kavramlarından bir tanesidir. Kalıtım kavramı, kısaca bir sınıftan diğer bir sınıfın türemesidir. Yeni türeyen sınıf, türetilen sınıfın global alanlarına ve yordamlarına (statik veya değil) otomatik olarak sahip olur (private olanlar hariç).
Unutulmaması gereken unsur, yeni türeyen sınıf, türetilen sınıfın private global alanlarına ve yordamlarına (statik veya değil) otomatik olarak sahip olamaz. Ayrıca yeni türeyen sınıf eğer türetilen sınıf ile ayrı paketlerde ise yeni türeyen sınıf, türetilen sınıfın sadece public ve protected erişim belirleyicisine sahip olan global alanlarına (statik veya değil) ve yordamlarına (statik veya değil) otomatik olarak sahip olur.
class Kedi {
//..
}
class Kaplan extends Kedi {
//..
} |
Kedi sınıfından türeyen Kaplan sınıfı… İki sınıf arasındaki ilişkiyi şöyle tarif edebiliriz, her Kaplan bir Kedi dir. Yani her kaplan kedisel özellikler taşıyacaktır ama bu özelliklerin üzerine kendisine bir şeyler eklemiştir.
Yazılış ifadesi olarak, türeyen sınıf isminin yanına extends ifadesini koyarak, hemen sonrasında kendisinden türetilme yapılan sınıfın kendisini yerleştiririz. Yukarıdaki örneğimizi UML diyagramında göstermeye çalışırsak;
Kalıtım İlişkisi - I
Kedi ve Kaplan sınıflarımızı biraz daha geliştirelim,
KediKaplan.java
class Kedi {
protected int ayakSayisi = 4 ;
public void yakalaAv() {
System.out.println("Kedi sinifi Av yakaladi");
}
public static void main(String args[]) {
Kedi kd= new Kedi() ;
kd.yakalaAv() ;
}
}
class Kaplan extends Kedi {
public static void main(String args[] ) {
Kaplan kp = new Kaplan();
kp.yakalaAv();
System.out.println("Ayak Sayisi = " + kp.ayakSayisi);
}
} |
Kaplan sınıfı Kedi sınıfından türemiştir. Görüldüğü üzere Kaplan sınıfının içerisinde ne yakalaAv() yordamı ne de ayaksayisi alanı tanımlanmıştır. Kaplan sınıfı bu özelliklerini kendisinin ana sınıfı olan Kedi sınıfından miras almıştır.
Kedi sınıfının içerisinde tanımlanmış ayaksayisi alanı, protected erişim belirleyicisine sahiptir. Bunun anlamı, bu alana aynı paket içerisinde olan sınıflar ve ayrı paket içerisinde olup bu sınıftan türetilmiş olan sınıfların erişebileceğidir. Böylece Kaplan sınıfı ister Kedi sınıfı ile aynı pakette olsun veya olmasın, Kedi sınıfına ait global int ilkel (primitive) tipindeki alanına (ayaksayisi) erişebilir.
Her sınıfın içerisine main yordamı yazarak onları tek başlarına çalışabilir bir hale sokabiliriz (standalone application); bu yöntem sınıfları test etmek açısından iyidir. Örneğin Kedi sınıfını çalıştırmak için komut satırından java Kedi veya Kaplan sınıfını çalıştırmak için java Kaplan yazılması yeterli olacaktır.
Gizli Kalıtım
Oluşturduğumuz her yeni sınıf otomatik ve gizli olarak Object sınıfından türer. Object sınıfı Java programlama dili içerisinde kullanılan tüm sınıfların tepesinde bulunur.
YeniBirSinif.java
public class YeniBirSinif {
public static void main(String[] args) {
YeniBirSinif ybs1 = new YeniBirSinif();
YeniBirSinif ybs2 = new YeniBirSinif();
System.out.println("YeniBirSinif.toString()" + ybs1 ) ;
System.out.println("YeniBirSinif.toString()" + ybs2 ) ;
System.out.println("ybs1.equals(ybs2)"+ybs1.equals(ybs2)) ;
// ....
}
} |
Uygulamamızın çıktısı aşağıdaki gibi olur:
YeniBirSinif.toString() YeniBirSinif@82f0db
YeniBirSinif.toString() YeniBirSinif@92d342
ybs1.equals(ybs2) false
YeniBirSinif sınıfımızda, toString() ve equals() yordamları tanımlanmamasına rağmen bu yordamları kullandık, ama nasıl ? Biz yeni bir sınıf tanımladığımızda, Java gizli ve otomatik olarak extends Object, ibaresini yerleştirir.
| public class YeniBirSinif extends Object { |
Bu sayede Object nesnesine ait erişebilir yordamları kullanabiliriz. Object nesnesine ait yordamlar aşağıdaki gibidir:
• clone(): Bu nesnenin (this) aynısını klonlar ve yeni nesneyi döndürür.
• equals(Object obj): obj referansına bağlı olan nesnenin, kendisine (this) eşit olup olmadığı kontrolü yapan yordam.
• finalize(): Çöp toplayıcısı tarafından silinmeden önce çalıştırılan yordam.
• getClass(): Bu nesnenin (this) çalışma anındaki sınıf bilgilerini Class nesnesi şeklinde geri döner.
• hashCode(): Bu nesnenin (this) hash kodunu geri döner.
• notify(): Bu nesnenin (this), monitöründe olan tek bir iş parçacığını (thread) uyandırır.
• notifyAll(): Bu nesnenin (this), monitöründe olan tüm iş parçacıklarını (thread) uyandırır.
• toString(): Bu nesnenin (this), String tipindeki ifadesini geri döner.
• wait(): O andaki iş parçacığının (thread) beklemesini sağlar; Bu bekleme notify() veya notifyAll() yordamları sayesinde sona erer.
• wait (long zamanAsimi): O andaki iş parçacığının (thread), belirtilen süre kadar beklemesini sağlar (zamanAsimi); bu bekleme notify() veya notifyAll() yordamları sayesinde de sona erdirilebilir.
• wait (long zamanAsimi, int nanos): O andaki iş parçacığının (thread), belirtilen gerçek süre kadar (zamanAsimi+ nanos) beklemesini sağlar; bu bekleme notify() veya notifyAll() yordamları sayesinde de sona erdirilebilir. nanos parametresi 0-999999 arasında olmalıdır.
Kısacası, oluşturulan her yeni sınıf, yukarıdaki, yordamlara otomatik olarak sahip olur. Bu yordamları yeni oluşan sınıfların içerisinde tekrardan istediğimiz gibi yazabiliriz (uygun olan yordamları iptal edebiliriz-override). Örneğin finalize() yordamı kendi sınıfımızın içerisinde farklı sorumluluklar verebiliriz (çizgi çizen bir nesnenin, bellekten silinirken çizdiği çizgileri temizlemesi gibi). Bu olaya, ana sınıfın yordamlarını iptal etmek (override) denir. Biraz sonra iptal etmek (override) konusunu daha detaylı bir şekilde incelenecektir.
Akıllara şöyle bir soru gelebilir, Kaplan sınıfı hem Kedi sınıfından hem de Object sınıfından mı türemiştir? Cevap hayır. Java programlama dilinde çoklu kalıtım (multiple inheritance) yoktur. Aşağıdan yukarıya doğru gidersek, Kaplan sınıfı Kedi sınıfından türemiştir, Kedi sınıfa da Object sınıfından (gizli ve otomatik olarak) türemiştir. Sonuçta Kaplan sınıfı hem Kedi sınıfının hem de Object sınıfına ait özellikler taşıyacaktır. Aşağıdaki şeklimizde görüldüğü üzere her sınıf sadece tek bir sınıftan türetilmiştir. Object sınıfı, Java programlama dilinde, sınıf hiyerarşinin en tepesinde bulunur.
Gizli Kalıtım
Çoklu kalıtım (multiple inheritance), bazı konularda faydalı olmasının yanında birçok sorun oluşturmaktadır. Örneğin iki ana sınıf düşünün, bunların aynı isimde değişik işlemler yapan yordamları bulunsun. Bu olay türetilen sınıfın içerisinde birçok probleme yol açacaktır. Bu ve bunun gibi sebeplerden dolayı Java programlama dilinde çoklu kalıtım yoktur.
Java programlama dilinde çoklu kalıtımın faydalarından yararlanmak için Arayüzler (Interface) ve dahili sınıflar (inner class) kullanılır.
Kalıtım ve İlk Değer Alma Sırası
Tek bir sınıf içerisinde ilk değerlerin nasıl alındığı bilinmektedir. İşin içerisine birde kalıtım kavramı girince olaylar biraz karışabilir. Kalıtım (inheritance) kavramı bir sınıftan, başka bir sınıf kopyalamak değildir. Kalıtım kavramı, türeyen bir sınıfın, türetildiği sınıfa ait erişilebilir olan özellikleri alması ve ayrıca kendisine ait özellikleri tanımlayabilmesi anlamına gelir. Bir sınıfa ait nesne oluşurken, ilk önce bu sınıfa ait yapılandırıcının (constructor) çağrıldığını önceki bölümlerimizden biliyoruz.
Verilen örnekte, UcanYarasa nesnesi oluşmadan önce, UcanYarasa sınıfının ana sınıfı olan Yarasa nesnesi oluşturulmaya çalışılacaktır. Fakat Yarasa sınıfıda Hayvan sınıfından türetildiği için daha öncesinde Hayvan sınıfına ait olan yapılandırıcı çalıştırılacaktır. Bu zincirleme giden olayın en başında ise Object sınıfı vardır.
IlkDegerVermeSirasi.java
class Hayvan {
public Hayvan() {
System.out.println("Hayvan Yapilandiricisi");
}
}
class Yarasa extends Hayvan {
public Yarasa() {
System.out.println("Yarasa Yapilandiricisi");
}
}
class UcanYarasa extends Yarasa{
public UcanYarasa() {
System.out.println("UcanYarasa Yapilandiricisi");
}
public static void main(String args[]) {
UcanYarasa uy = new UcanYarasa();
}
} |
Kalıtım ve ilk değer alma sırası
Object sınıfını bir kenara koyarsak, ilk olarak Hayvan sınıfının yapılandırıcısı çalışacaktır, daha sonra Yarasa sınıfının yapılandırıcısı çalışacaktır ve en son olarak UcanYarasa sınıfının yapılandırıcısı çalışacaktır. Bu yapılandırıcıların hepsi, fark edildiği üzere varsayılan yapılandırıcıdır (default constructor). Uygulamanın çıktısı aşağıdaki gibi olacaktır;
Hayvan Yapilandiricisi
Yarasa Yapilandiricisi
UcanYarasa Yapilandiricisi
Parametre Alan Yapılandırıcılar ve Kalıtım
Ana sınıfa ait yapılandırıcı çağırma işlemi, varsayılan yapılandırıcılar için otomatik olarak yürürken, parametre alan yapılandırıcılar için olaylar biraz daha değişiktir. Kısacası, ana sınıfın parametre alan yapılandırıcısını açık olarak super anahtar kelimesi ile çağırmak gereklidir. Şöyle ki;
IlkDegerVermeSirasiParametreli.java
class Insan {
public Insan(int par) {
System.out.println("Insan Yapilandiricisi " + par);
}
}
class ZekiInsan extends Insan {
public ZekiInsan(int par) {
super(par+1); //dikkat
System.out.println("ZekiInsan Yapilandiricisi " + par);
}
}
class Hacker extends ZekiInsan{
public Hacker(int par) {
super(par+1); //dikkat
System.out.println("Hacker Yapilandiricisi " + par);
}
public static void main(String args[]) {
Hacker hck = new Hacker(5);
}
} |
Yukarıdaki örneğimizde, her sınıf, yapılandırıcısına gelen değeri bir arttırıp ana sınıfının yapılandırıcısına göndermektedir. Fark edildiği üzere ana sınıfın parametre alan yapılandırıcısını çağırırken super anahtar kelimesini kullandık. Uygulamanın çıktısı aşağıdaki gibidir.
Insan Yapilandiricisi 7
ZekiInsan Yapilandiricisi 6
Hacker Yapilandiricisi 5
Dikkat edilmesi gereken bir başka husus, aynı this anahtar kelimesinin kullanılışı gibi super anahtar kelimesi de içinde bulunduğu yapılandırıcının ilk satırında yer almalıdır.
IlkDegerVermeSirasiParametreliAmaHatali.java
class Insan2 {
public Insan2(int par) {
System.out.println("Insan2 Yapilandiricisi " + par);
}
}
class ZekiInsan2 extends Insan2 {
public ZekiInsan2(int par) {
System.out.println("ZekiInsan2 Yapilandiricisi " + par);
super(par+1); // 2. satira yaziliyor ! hata !
}
}
class Hacker2 extends ZekiInsan2 {
public Hacker2(int par) {
System.out.println("Hacker2 Yapilandiricisi " + par);
System.out.println(".......selam...........");
super(par+1); // 3. satira yaziliyor ! hata !
}
public static void main(String args[]) {
Hacker2 hck2 = new Hacker2(5);
}
} |
IlkDegerVermeSirasiParametreli.java örneğini derlenirse:
| javac IlkDegerVermeSirasiParametreliAmaHatali.java |
Aşağıdaki derleme-anı (compile-time) hatası ile karşılaşılır:
IlkDegerVermeSirasiParametreliAmaHatali.java:11: cannot resolve symbol
symbol : constructor Insan2 ()
location: class Insan2
public ZekiInsan2(int par) {
^
IlkDegerVermeSirasiParametreliAmaHatali.java:14: call to super must be first statement in constructor
Super(par+1); // 2. satira yaziliyor ! hata !
^
IlkDegerVermeSirasiParametreliAmaHatali.java:21: cannot resolve symbol
symbol : constructor ZekiInsan2 ()
location: class ZekiInsan2
public Hacker2(int par) {
^
IlkDegerVermeSirasiParametreliAmaHatali.java:25: call to super must be first statement in constructor
super(par+1); // 3. satira yaziliyor ! hata !
^
4 errors |
Komposizyon mu? Kalıtım mı?
Yeni oluşturduğunuz sınıfın içerisinde, daha önceden yazılmış sınıfların özelliklerinden faydalanmak istiyorsanız bunun iki yolu olduğunu belirtmiştik; Komposizyon ve kalıtım. Peki hangi yöntemi ne zaman tercih etmeliyiz? Komposizyon, daha önceden yazılmış sınıfların özelliklerini kullanmak için temiz bir yöntemdir.
Araba.java
class ArabaMotoru {
public void calis() { }
public void dur() { }
}
class Pencere {
public void asagiyaCek() { }
public void yukariyaCek() { }
}
class Kapi {
Pencere pencere = new Pencere();
public void ac() { }
public void kapa() { }
}
class Tekerlek {
public void havaPompala(int olcek) { }
}
public class Araba {
ArabaMotoru arbm = new ArabaMotoru();
// 2 kapili spor bir araba olsun
Kapi sag_kapi = new Kapi();
Kapi sol_kapi = new Kapi();
Tekerlek[] tekerlekler = new Tekerlek[4] ;
public Araba() {
for (int i = 0 ; i < 4 ; i++ ) {
tekerlekler[i] = new Tekerlek();
}
}
public static void main ( String args[] ) {
Araba araba = new Araba();
araba.sag_kapi.pencere.yukariyaCek();
araba.tekerlekler[2].havaPompala(70);
}
} |
Peki, kalıtım kavramı ne zaman kullanılır? Daha önceden yazılmış bir sınıfın, belli bir problem için yeni versiyonunu yazma işleminde, kalıtım kavramı kullanılabilir. Fakat kalıtım konusunda türetilen sınıf ile türeyen sınıf arasında bir ilişki olmalıdır. Bu ilişki "bir" ilişkisidir. Örneğin Kedi ve Kaplan sınıflarını göz önüne alırsak, şöyle bir söz yanlış olmaz sanırım, Kaplan bir Kedidir. Bu iki sınıf arasında "bir" (is -a) ilişkisi olduğundan, kalıtım kavramını bu sınıflar üzerinde rahatça kullanabiliriz.
Örnekleri çoğaltmak mümkündür; UçanYarasa, Yarasa ve Hayvan arasındaki ilişki açıklanırsa,
• UçanYarasa bir Yarasadır;
• Yarasa bir Hayvandır;
• O zaman UçanYarasa’da bir Hayvandır.
• Hayvan’da bir Nesnedir.
İptal Etmek (Overriding)
Ana sınıf içerisinde tanımlanmış bir yordam, ana sınıftan türeyen bir alt sınıfın içerisinde iptal edilebilir.
KitapEvi.java
class Kitap {
public int sayfaSayisiOgren() {
System.out.println("Kitap - sayfaSayisiOgren() ");
return 440;
}
public double fiyatOgren() {
System.out.println("Kitap - fiyatOgren() ");
return 2500000 ;
}
public String yazarIsmiOgren() {
System.out.println("Kitap - yazarIsmiOgren() ");
return "xy";
}
}
class Roman extends Kitap {
public static void main( String args[] ) {
Roman r = new Roman();
int sayfasayisi = r.sayfaSayisiOgren();
double fiyat = r.fiyatOgren();
String yazar = r.yazarIsmiOgren();
}
} |
Uygulamamızı javac KitapEvi.java komutu ile derledikten sonra, java Roman komutunu çalıştırdığımızda, uygulamamızın çıktısı aşağıdaki gibi olur;
Kitap - sayfaSayisiOgren()
Kitap - fiyatOgren()
Kitap - yazarIsmiOgren()
Roman sınıfının içerisinde sayfaSayisiOgren(), fiyatOgren(), yazar-IsmiOgren() yordamları olmamasına rağmen çağırabildik. Bunun sebebinin kalıtım olduğu biliyoruz. Türeyen sınıf, türediği sınıfa ait global alanları (statik veya değil) ve yordamları (statik veya değil) kullanabilir. Ana sınıfa ait private erişim belirleyicisine sahip olan alanlara ve yordamlara, türeyen alt sınıf tarafından kesinlikle erişilemez. Aynı şekilde türeyen alt sınıf, türetildiği ana sınıf ile aynı paket içerisinde değilse, ana sınıfa ait friendly erişim belirleyicisine sahip olan alanlara ve yordamlara erişemez, sadece protected erişim belirleyicisine sahip olan alanlara ve yordamlara erişebilir.
KitapEvi.java örneğimizde Roman sınıfı da her özelliğini, kendisinin ana sınıfı olan Kitap sınıfından kalıtım yoluyla almıştır. Peki şimdi Roman sınıfının içerisinde sayfaSayisiOgren() ve fiyatOgren() adında iki yordam oluşturulabilir mi? Eğer oluşturulursa nasıl etkiler meydana gelir? Aynı örneğin ikinci bir versiyonunu yazılırsa,
KitapEvi2.java
class Kitap2 {
public int sayfaSayisiOgren() {
System.out.println("Kitap2 - sayfaSayisiOgren() ");
return 440;
}
public double fiyatOgren() {
System.out.println("Kitap2 - fiyatOgren() ");
return 2500000 ;
}
public String yazarIsmiOgren() {
System.out.println("Kitap2 - yazarIsmiOgren() ");
return "xy";
}
}
class Roman2 extends Kitap2 {
public int sayfaSayisiOgren() {
System.out.println("Roman2 - sayfaSayisiOgren() ");
return 569;
}
public double fiyatOgren() {
System.out.println("Roman2 - fiyatOgren() ");
return 8500000 ;
}
public static void main( String args[] ) {
Roman2 r2 = new Roman2();
int sayfasayisi = r2.sayfaSayisiOgren();
double fiyat = r2.fiyatOgren();
String yazar = r2.yazarIsmiOgren();
}
} |
sayfaSayisiOgren() ve fiyatOgren() yordamlarını hem ana sınıfın içerisine (Kitap2) hemde ana sınıfdan türeyen yeni sınıfın içerisine (Roman2) yazmış olduk. Peki bu durumda uygulamanın ekrana basacağı sonuç nasıl olur? Uygulamayı derleyip, çalıştırınca, ekrana basılan sonuç aşağıdaki gibidir;
Roman2 - sayfaSayisiOgren()
Roman2 - fiyatOgren()
Kitap2 - yazarIsmiOgren()
Roman2 sınıfının içerisinde, ana sınıfa ait yordamların aynılarını tanımladıktan sonra, Roman2 sınıfının sayfaSayisiOgren() ve fiyatOgren() yordamlarını çağrınca, artık otomatik olarak ana sınıfın yordamları devreye girmedi. Bunun yerine Roman2 sınıfının sayfaSayisiOgren() ve fiyatOgren() yordamları devreye girdi. Yani Roman2 sınıfı, türetildiği sınıfın (Kitap2) sayfaSayisiOgren() ve fiyatOgren() yordamlarını iptal etmiş (override) oldu.
Ana sınıfa ait yordamları iptal ederken dikkat edilmesi gereken önemli hususlardan biri erişim belirleyicilerini iyi ayarlamaktır. Konuyu hatalı bir örnek üzerinde gösterirsek;
Telefonlar.java
class Telefon {
protected void aramaYap() {
System.out.println("Telefon.aramaYap()");
}
}
class CepTelefonu extends Telefon {
private void aramaYap() { // ! hatali !
System.out.println("CepTelefon.aramaYap()");
}
} |
Bu örnek derlenmeye çalışılırsa, aşağıdaki hata mesajı ile karşılaşır
Telefonlar.java:10: aramaYap() in CepTelefonu cannot override aramaYap() in Tele
fon; attempting to assign weaker access privileges; was protected
private void aramaYap() {
^
1 error |
Bu hatanın Türkçe açıklaması, iptal eden yordamın CepTelefonu.aramaYap(), iptal edilen yordamın Telefon.aramaYap() erişim belirleyicisi ile aynı veya daha erişilebilir bir erişim belirleyicisine sahip olması gerektiğini belirtir.
En erişilebilir erişim belirleyicisinden, en erişilemez erişim belirleyicisine doğru sıralarsak;
• public: Her yerden erişilmeyi sağlayan erişim belirleyicisi.
• protected: Aynı paket içerisinden ve bu sınıfdan türemiş alt sınıflar tarafından erişilmeyi sağlayan erişim belirleyicisi.
• friendly: Yalnızca aynı paket içerisinden erişilmeyi sağlayan erişim belirleyicisi.
• private: Yalnızca kendi sınıfı içerisinden erişilmeyi sağlayan, başka her yerden erişimi kesen erişim belirleyicisi.
Olaylara bu açıdan bakarsak, ana sınıfa ait a() isimli public erişim belirleyicisine sahip bir yordam var ise, bu sınıftan türeyen bir alt sınıfın, ana sınıfa ait a() yordamını iptal etmek için, erişim belirleyicisi kesin kes public olmalıdır. Eğer aynı a() yordamı protected erişim belirleyicisine sahip olsaydı, o zaman türeyen alt sınıfın bu yordamı iptal edebilmesi için erişim belirleyicisini public veya protected yapması gerekecekti.
Hesap.java
class HesapMakinesi {
void hesapla(double a , double b) {
System.out.println("HesapMakinesi.hesapla()");
}
}
class Bilgisayar extends HesapMakinesi {
protected void hesapla(double a , double b) {
System.out.println("HesapMakinesi.hesapla()");
}
} |
Yukarıdaki örnekte, HesapMakinesi sınıfı içerisinde tanımlanan ve friendly erişim belirleyicisi olan hesapla() yordamı, türeyen alt sınıf içerisinde iptal edilmiştir (override). Bu doğrudur; çünkü, protected erişim belirleyicisi, friendly erişim belirleyicisine göre daha erişilebilirdir. Fakat, bu 2 sınıf farklı paketlerde olsalardı -ki şu an varsayılan paketin içerisindeler- Bilgisayar sınıfı, HesapMakinesi sınıfına erişemeyeceğinden dolayı (çünkü HesapMakinesi sınıfı friendly erişim belirleyicisine sahip) kalıtım kavramı söz konusu bile olmazdı.
Sanki İptal Ettim Ama...
Şimdi farklı paketler içerisindeki sınıflar için iptal etmek kavramını nasıl yanlış kullanılabileceği konusunu inceleyelim. Öncelikle HesapMakinesi ve Bilgisayar sınıflarını public sınıf yapıp ayrı ayrı dosyalara kayıt edelim ve bunları farklı paketlerin altına kopyalayalım.
İki ayrı sınıfı farklı paketlere kopyaladık, özellikle HesapMakinesi sınıfını public sınıf yapmalıyız, yoksa değişik paketlerdeki sınıflar tarafından erişilemez, dolayısıyla kendisinden türetilme yapılamaz.
HesapMakinesi sınıfını tr.edu.ktu.math, Bilgisayar sınıfını ise tr.edu.ktu.util paketinin içerisine yerleştirelim;
HesapMakinesi.java
package tr.edu.ktu.math;
public class HesapMakinesi {
void hesapla(double a , double b) {
System.out.println("HesapMakinesi.hesapla()");
}
} |
Bilgisayar.java
package tr.edu.ktu.util;
import tr.edu.ktu.math.* ;
public class Bilgisayar extends HesapMakinesi {
protected void hesapla(double a , double b) { // dikkat
System.out.println("HesapMakinesi.hesapla()");
}
public static void main(String args[]) {
Bilgisayar b = new Bilgisayar();
b.hesapla(3.15, 5.6);
HesapMakinesi hm = new HesapMakinesi();
// hm.hesapla(3.15, 5.6); !Hata! başka paket içerisinden erişilemez
}
} |
Şu ana kadar yapılanların kuş bakışı görüntüsü aşağıdaki gibi olur:
Erişim Kavramının Önemi
Yukarıdaki örnek derlenip Bilgisayar sınıfı çalıştırılırsa herhangi bir hata ile karşılaşılmaz.
| > java tr.edu.ktu.util.Bilgisayar |
tr.edu.ktu.util paketinin içerisindeki türeyen Bilgisayar sınıfının protected erişim belirleyicisine sahip olan hesapla() yordamı, tr.edu.ktu.math paketinin içerisindeki HesapMakinesi sınıfının friendly erişim belirleyicisine sahip olan hesapla() yordamını iptal edemez; çünkü türeyen sınıf (Bilgisayar) bu yordamın varlığından bile haberdar değildir. Bilgisayar sınıfının içerisindeki hesapla() yordamı, tamamen Bilgisayar sınıfına ait ayrı bir yordamdır. İşte bu yüzden tr.edu.ktu.util paketinin içerisindeki türeyen Bilgisayar sınıfının içerisindeki hesapla() yordamı, kendisinin ana sınıfı olan HesapMakinesi sınıfının hesapla() yordamını iptal etmekten (override) gayet uzaktır. Ayrıca tr.edu.ktu.math paketinin içerisindeki türetilen HesapMakinesi sınıfının friendly erişim belirleyicisine sahip olan hesapla() yordamına erişemediğimizi ispatlamak için Bilgisayar.java dosyasındaki yorum kısmını kaldırarak derlemeye çalışırsak, aşağıdaki hata mesajı ile karşılaşırız:
Bilgisayar.java:13: hesapla(double,double) is not public in tr.edu.ktu.math.HesapMakinesi; cannot be accessed from outside package hm.hesapla(3.15, 5.6);
^
1 error |
Bu hata mesajı, şu ana kadar anlatılanların kanıtı sayılabilir.
İptal Etmek (Overriding) ve Adaş Yordamların (Overload) Birbirlerini Karıştırılması
Ana sınıfa ait bir yordamı iptal etmek isterken yanlışlıkla adaş yordamlar yazılabilir.
CalisanMudur.java
class Calisan {
public void isYap(double a) {
System.out.println("Calisan.isYap()");
}
}
class Mudur extends Calisan {
public void isYap(int a) { // adas yordam (overloaded)
System.out.println("Mudur.isYap()");
}
public static void main(String args[]) {
Mudur m = new Mudur();
m.isYap(3.3);
}
} |
Her Müdür bir Çalışandır ilkesinden yola çıkılarak yazılmış bu örneğimizdeki büyük hata iki kavramın - (iptal etmek ve adaş yordamlarının)- birbirlerine karıştırılmasıdır. Böyle bir hata çok kolay bir şekilde yapılabilir ve fark edilmesi de bir o kadar güçtür. Buradaki yanlışlık, yordamların parametrelerindeki farklılıktan doğmaktadır. Kodu yazan kişi, ana sınıfa ait olan isYap() yordamı iptal ettiğini kolaylıkla zannedebilir ama aslında farkına bile varmadan adaş yordam (overloaded) oluşturmuştur. Uygulamanın sonucu aşağıdaki gibi olur:
Calisan.isYap()
Yukarı Çevirim (Upcasting)
Kalıtım (inheritance) kavramı sayesinde, türeyen sınıf ile türetilen sınıf arasında bir ilişki kurulmuş olur. Bu ilişkiyi şöyle açıklayabiliriz “türeyen sınıfın tipi, türetilen sınıf tipindedir”. Yukarıdaki örnek tekrarlanırsa, “her kaplan bir kedidir” denilebilir. Kaplan ve Kedi sınıfları arasındaki ilişki kalıtım kavramı sayesinde sağlanmış olur. Her kaplan bir kedidir veya her müdür bir çalışandır örneklerimiz sadece sözel örnekler değildir, bu ilişki Java tarafından somut olarak desteklenmektedir.
Başka bir kalıtım örneğini şöyle açıklayabiliriz, her futbolcu bir sporcudur. Bu ifade bize, Sporcu sınıfının içerisindeki yordamların otomatik olarak Futbolcu sınıfının içerisinde olduğunu söyler, yani Sporcu sınıfına gönderilen her mesaj rahatlıkla Futbolcu sınıfına da gönderilebilir çünkü Futbolcu sınıfı Sporcu sınıfından türemiştir. Java’nın bu ilişkiye nasıl somut olarak destek verdiğini aşağıdaki örnekte görülebilir:
Sporcu.java
class KontrolMerkezi {
public static void checkUp(Sporcu s) {
//..
s.calis();
}
}
class Sporcu {
public void calis() {
System.out.println("Sporcu.calis()");
}
}
class Futbolcu extends Sporcu {
public void calis() { // iptal etti (Overriding)
System.out.println("Futbolcu.calis()");
}
public static void main(String args[]) {
Sporcu s = new Sporcu();
Futbolcu f = new Futbolcu();
KontrolMerkezi.checkUp(s);
KontrolMerkezi.checkUp(f); //dikkat
}
} |
KontrolMerkezi sınıfının statik bir yordamı olan checkUp(), Sporcu sınıfı tipinde parametre kabul etmektedir. Buradaki ilginç olan nokta checkUp() yordamına, Futbolcu sınıfı tipindeki referansı gönderdiğimizde hiç bir hata ile karşılaşmamamızdır. Burada bir hata yoktur çünkü her Futbolcu bir Sporcudur. Türetilmiş sınıfın (Futbolcu) içerisinde kendine has bir çok yordam olabilir ama en azından türediği sınıfın (Sporcu) içerisindeki yordamlara sahip olacaktır. Sporcu sınıfı tipinde parametre kabul eden her yordama Futbolcu sınıfı tipinde parametre gönderebiliriz. Bu ilişkiyi UML diyagramında gösterirsek;
Sporcu.java örneğimizde, türeyen sınıf (Futbolcu) türetildiği sınafa (Sporcu) doğru çevrilmektedir; yani, yukarı çevrilmektedir. Yukarı çevrim her zaman güvenlidir. Çünkü daha özel bir tipten daha genel bir tipe doğru daralma vardır. Bu nedenle yukarı çevrimlerde özel bir ifade veya belirteç kullanmak zorunda değildir.
Yukarı çevirim (Upcasting) olayı "Kompozisyon mu, Kalıtım mı? kullanmalıyım" sorusuna da ışık tutmuştur. Eğer "yukarı doğru çevirime ihtiyacım var mı?" sorunun cevabı "evet" ise, kalıtım (inheritance) kullanılması gerekir.
Final Özelliği
Final kelimesinin sözlük anlamı "son" demektir. Java programlama dilindeki final özeliği de, sözlük anlamıyla paralel bir anlam taşır. Java programlama dilinde final anahtar kelimesi değiştirilemezliği simgeler. Değiştirilemezliğin seçilmesi iki sebepten dolayı olabilir, birincisi tasarım ikincisi ise verimlilik; Global olan alanlara, yordamlara ve sınıflara final özelliğini uygulayabiliriz.
Global Alanlar ve Final Özelliği
Global alanlar ile final özelliği birleştiği zaman, ortaya diğer programlama dillerindeki sabit değer özelliği ortaya çıkar. Global olan sabit alanlar ister statik olsun veya olmasın final özelliğine sahip olabilir. Java programlama dilinde final olan global alanların değerleri, derleme anında (compile time) veya çalışma anında (run time) belli olabilir ama dikkat edilmesi gereken husus, final global alanlara sadece bir kere değer atanabiliyor olmasıdır. Sonuç olarak global olan final alanları ikiye ayırabiliriz;
• Derleme anında değerlerini bilebildiğimiz final global alanlar.
• Çalışma anında değerlerini bilebildiğimiz final global alanlar.
FinalOrnek.java
class Kutu {
int i = 0 ;
}
public class FinalOrnek {
final int X_SABIT_DEGER = 34 ;
final static int Y_SABIT_DEGER = 35 ;
final int A_SABIT_DEGER = (int)(Math.random()*50);
final Kutu k = new Kutu() ;
public static void main(String args[]) {
FinalOrnek fo = new FinalOrnek();
// fo.X_SABIT_DEGER = 15 ! Hata !
// fo.Y_SABIT_DEGER = 16 ! Hata !
// fo.A_SABIT_DEGER = 17 ! Hata !
fo.k.i = 35 ; // doğru
// fo.k = new Kutu() ! hata !
System.out.println("X_SABIT_DEGER = "+fo.X_SABIT_DEGER) ;
System.out.println("Y_SABIT_DEGER = "+fo.Y_SABIT_DEGER) ;
System.out.println("A_SABIT_DEGER = "+fo.A_SABIT_DEGER) ;
System.out.println("Kutu.i = "+fo.k.i) ;
}
} |
Verilen örnekte X_SABIT_DEGER ve Y_SABIT_DEGER alanlarının değerlerini derleme anında bilenebilmesi mümkündür ama A_SABIT_DEGER alanının değerini derleme anında bilmek zordur (Math sınıfına ait statik bir yordam olan random(), 1 ile 50 arasında rasgele sayılar üretir), bu alanın değeri çalışma anında belli olacaktır. Bir global alana, final ve statik özellikler belirtirseniz, bu global alanımız, bu sınıfa ait olan tüm nesneler için tek olur ve değeri sonradan değiştirilemez.
Final özelliğinin etkisi, ilkel tipteki alanlar ve sınıf tipindeki alanlar farklıdır. Yukarıdaki örneğimizi incelerseniz, X_SABIT_DEGER, Y_SABIT_DEGER, A_SABIT_DEGER alanları hep ilkel tipteydi; yani değerlerini kendi üzerlerinde taşıyorlardı. Kutu tipinde k alanımızı final yaptığımızda olaylar biraz değişir, Kutu sınıfı tipindeki k alanını final yaparak, bu alanın başka bir Kutu nesnesine tekrardan bağlanmasına izin vermeyiz ama Kutu sınıfı tipindeki k alanının bağlı olduğu nesnenin içeriği değişebilir. Uygulamanın sonucu aşağıdaki gibi olur:
X_SABIT_DEGER = 34
Y_SABIT_DEGER = 35
A_SABIT_DEGER = 39
Kutu.i = 35
Final Parametreler
Yordamlara gönderilen parametre değerlerinin değişmemesini istiyorsak, bu parametreleri final yapabiliriz.
FinalParametre.java
public class FinalParametre {
public static int topla(final int a , final int b) {
// a = 5 ! Hata !
// b = 9 ! Hata !
return a+b;
}
public static void main(String args[] ) {
if ( (args.length != 2 ) ) {
System.out.println("Eksik veri Girildi") ;
System.exit(-1); // Uygulamayi sonlandir
}
int a = Integer.parseInt(args[0]);
int b = Integer.parseInt(args[1]);
int sonuc = FinalParametre.topla(a,b);
System.out.println("Sonuc = " + sonuc );
}
} |
Bu uygulamamız, dışarıdan iki parametre alarak bunları ilkel olan int tipine çeviriyor. Eğer dışarıdan eksik veya fazla parametre girilmiş ise kullanıcı bu konuda uyarılıyor. Daha sonra elimizdeki değerleri FinalParametre sınıfının statik olan topla() yordamına gönderiyoruz. Bu yordama gönderilen parametrelerin değiştirilmesi, final ifadeden dolayı imkansızdır.
Boş (Blank) Final
Java, final olan nesneye ait alanlara ilk değeri verme konusunda acele etmez fakat final olan nesne alanları kullanılmadan önce ilk değerlerinin verilmiş olması şarttır.
BosFinal.java
class Kalem {
}
public class BosFinal {
final int a = 0;
final int b; // Bos final
final Kalem k; // Blank final nesne alanı
// Bos final alanlar ilk değerlerini yapılandırıcılarda içerisinde alırlar
BosFinal() {
k = new Kalem();
b = 1; // bos final alanına ilk değeri ver
}
BosFinal(int x) {
b = x; // bos final alanına ilk değeri ver
k = new Kalem();
}
public static void main(String[] args) {
BosFinal bf = new BosFinal();
}
} |
Boş final alanlara ilk değerleri yapılandırıcıların içerisinde verilemelidir; statik olan global alanlar boş final olma özelliğinden yararlanamazlar.
final Yordamlar
Türetilen alt sınıfların, türetildikleri ana sınıflar içerisindeki erişilebilir olan yordamları iptal edebildiklerini (override) biliyoruz. Ana sınıf içerisindeki bir yordamın, alt sınıflar tarafından iptal edilmesi istenmiyorsa, o yordamı final yaparak korunabilir. Kısacası final yordamlar iptal edilemezler.
FinalMetod.java
class A {
public final void ekranaYaz() {
System.out.println("A.ekranaYaz()");
}
}
class B extends A {
public void ekranaYaz() {
System.out.println("B.ekranaYaz()");
}
} |
A sınıfına ait ekranaYaz() yordamı, A sınıfından türetilmiş B sınıfının ekranaYaz() yordamı tarafından iptal edilemez (overriding). FinalMetod.java örneğini derlemeye çalıştığımızda aşağıdaki hata mesajını alırız:
FinalMetod.java:9: ekranaYaz() in B cannot override ekranaYaz() in A; overridden
method is final
public void ekranaYaz() {
^
1 error |
private ve final
final ve private erişim belirleyicisine sahip olan bir yordam, başka bir yordam tarafından iptal ediliyormuş gibi gözükebilir.
SivilPolis.java
class Polis {
private final void sucluYakala() { // erişilemez gizli yordam
System.out.println("Polis.sucluYakala()");
}
}
public class SivilPolis extends Polis {
public void sucluYakala() { //iptal etme söz konusu değildir
System.out.println("SivilPolis.sucluYakala()");
}
} |
private erişim belirleyicisine sahip olan yordam dışarıdan erişilemeyeceğinden dolayı, türetilen sınıflar içerisindeki yordamlar tarafından iptal edilmesi söz konusu değildir. private erişim belirleyicisine sahip olan bir yordam, bir sınıfın gizli ve özel tarafıdır, yani o sınıfın dünyaya açılan bir penceresi değildir. Bir sınıfın dünyaya açılan pencereleri, o sınıfa ait public, protected veya friendly erişim belirleyicilerine sahip olan yordamlarıdır.
Final Sınıflar
Bir sınıfı final yaparak, bu sınıftan türetilme yapılmasını engellemiş oluruz. Bir sınıfın final yapılmasının iki sebebi olabilir, birincisi tasarım, ikincisi ise verimlilik. final sınıflar komposizyon yöntemi ile kullanabilirler.
TV.java
final class Televizyon {
public void kanalBul() {
}
}
/*
class SuperTelevizyon extends Televizyon{ // Hatali
}
*/
class Ev {
int oda_sayisi = 5 ;
Televizyon tv = new Televizyon() ;
public static void main(String args[]) {
Ev e = new Ev();
e.tv.kanalBul();
}
} |
Kalıtım (Inheritance) ve İlk Değer Alma Sırası
Java programlama dilinde her sınıf kendi fiziksel dosyasında durur. Bir fiziksel .java dosyasının içerisinde birden fazla sınıf tanımlanabileceğini de hatırlatmak isterim. Uygulama tarafından kullanılan bu sınıflar, bulundukları fiziksel dosyalarından bir seferde topluca sınıf yükleyicisi tarafından belleğe yüklenmezler. Bunun yerine hangi sınıfa ihtiyaç duyuluyor ise, bu sınıf CLASSPATH değişkenin gösterdiği yerlere bakılarak yüklenilmeye çalışılır. Peki bir sınıf tam olarak ne zaman yüklenir ? Cevap, eğer bir sınıfa ait statik global alan veya statik bir yordam çağrıldığında, bu sınıf, sınıf yükleyicisi (Class Loader) tarafından yüklenir veya bir sınıfa ait bir nesne oluşturmak istersek yine sınıf yükleyicisi (Class Loader) devreye girerek bu sınıfı yükler.
ocekcik.java
class Bocek {
int a = 10;
int b;
Bocek() {
ekranaBas("a = " + a + ", b = " + b);
b = 17;
}
static int x1 = ekranaBas("static Bocek.x1 ilk deger verildi");
static int ekranaBas(String s) {
System.out.println(s);
return 18;
}
}
public class Bocekcik extends Bocek {
int k = ekranaBas("Bocekcik.k ilk deger verildi");
Bocekcik() {
ekranaBas("k = " + k);
ekranaBas("b = " + b);
}
static int x2= ekranaBas("static Bocekcik.x2 ilk deger verildi");
public static void main(String[] args) {
ekranaBas("Bocekcik - basla..");
Bocekcik b = new Bocekcik();
}
} |
Uygulamanın sonucu aşağıdaki gibi olur:
static Bocek.x1 ilk deger verildi
static Bocekcik.x2 ilk deger verildi
Bocekcik - basla..
a = 10, b = 0
Bocekcik.k ilk deger verildi
k = 18
b = 17
Gelişen olaylar adım adım açıklanırsa, öncelikle, Bocekcik sınıfına ait statik bir yordam olan main() çağrılıyor (java Bocekcik komutuyla). Sınıf yükleyici Bocekcik.class fiziksel dosyasını, sistemin CLASSPATH değerlerine bakarak bulmaya çalışır. Eğer bulursa bu sınıf yüklenir. Bocekcik sınıfının bulunduğunu varsayalım. Bu yükleme esnasında Bocekcik sınıfının türetildiği ortaya çıkar (Bocekcik extends Bocek ). Kalıtım kavramından dolayı Bocek sınıfı da, sınıf yükleyicisi tarafından yüklenir (eğer Bocek sınıfı da türetilmiş olsaydı; türetildiği sınıfta yüklenecekti; böyle sürüp gidebilir…).
Daha sonra statik olan global alanlara ilk değerleri verilmeye başlanır. Değer verme işlemi en yukarıdaki sınıftan başlar ve türemiş alt sınıflara doğru devam eder (aşağıya doğru). Burada en yukarıdaki sınıf Bocek sınıfıdır - (Object sınıfını hesaba katılmazsa). Bu anlatılanlar göz önüne alındığında ekrana çıkan ilk iki satırın aşağıdaki gibi olması bir şaşkınlığa sebebiyet vermez.
static Bocek.x1 ilk deger verildi
static Bocekcik.x2 ilk deger verildi
Sırada main() yordamının çağrılmasına gelmiştir. Ekrana çıkan üçüncü satır aşağıdaki gibidir;
Bocekcik - basla..
Daha sonra Bocekcik nesnesi oluşturulur (Bocekcik b = new Bocekcik()). Bu oluşturma sırasında ilk olarak en yukarıdaki sınıfa (Bocek sınıfı) ait statik olmayan (non-static) alanlara ilk değerleri verilir ve yapılandırıcısı çağrılır. Ekrana çıkan dördüncü satır aşağıdaki gibidir;
a = 10, b = 0
Son olarak Bocekcik sınıfının içerisindeki statik olmayan (non-static) alanlara ilk değerleri verilir ve Bocecik sınıfının yapılandırıcısı çağrılır.
Bocekcik.k ilk deger verildi
k = 18
b = 17
ve mutlu son … :)
Böylece bir yazımızın daha sonuna geldik. Java ’da sınıfların tekrardan kullanılması ile ilgili konuyu akıllarda iç bir şüphe bırakmayacak şekilde incelemeye çalıştık.
Umarım yararlı olmuştur.
Bir sonraki yazımızda Java ’da Polimorfizm kavramını incelemeye çalışacağız.
İyi çalışmalar...
Altıntıdır: Altuğ Bilgin Altıntaş
Turhal Temizer